فولاد آلیاژی و انواع آن

 

فولاد ضد زنگ حاوی حداقل ۱۱٪ کروم، که اغلب با نیکل برای مقاومت بیشتر در برابر خوردگی ترکیب می شود را  فولاد های الیاژی  گویند. بعضی از فولادهای ضد زنگ مانند فولاد ضد زنگ فریت، مغناطیسی هستند، در حالی که بعضی دیگر مانند فولاد آستنیتی غیر مغناطیسی هستند. فولاد مقاوم در برابر خوردگی به اختصار CRES  نامیده می شود.

برخی از فولادهای مدرن تر شامل فولادهای ابزار هستند که با مقادیر زیاد تنگستن و کبالت یا سایر عناصر به منظور افزایش سختی آلیاژ می شوند. این کار همچنین امکان مقاوت محیطی را افزایش می دهد و مقاومت دمایی را نیز افزایش می دهد. فولاد ابزار به طور کلی در محورها، دریل ها و دستگاه هایی مورد استفاده قرار می گیرد که نیاز به یک لبه برش قوی و طولانی دارند.

دیگر آلیاژهای ویژه عبارتند از آلیاژهای فولادی مانند Cor-ten، که با تهیه یک سطح پایدار، برای استفاده از آب آشامیدنی، و غیره، می توان آنها را استفاده کرد. فولاد ماراجینگ  با نیکل و دیگر عناصر آلیاژی ترکیب شده است، اما بر خلاف اکثر فولادها، کربن کمی دارد (۰٫۰۱٪)، که این باعث ایجاد یک فولاد بسیار قوی می شود.

فولاد اگلین ترکیبی از بیش از دوازده عنصر مختلف در مقادیر مختلف برای ایجاد یک فولاد نسبتا کم هزینه برای استفاده در سلاح های بمب اتمی است. فولاد هادفیلد (سر رابرت هادفیلد) یا فولاد منگنز حاوی ۱۲-۱۴٪ منگنز است که وقتی سخت می شود، برای ایجاد پوسته فوق العاده سخت که بسیار مقاوم است کاربرد دارد. نمونه هایی از کاربرد آن از جمله مخزن ها، لبه های تیغه بولدوزر و تیغه های برش در فک ها است.

استانداردها
بیشتر آلیاژهای فلزی که مورد استفاده قرار می گیرند، توسط سازمان های استاندارد طبقه بندی شده اند. به عنوان مثال، انجمن مهندسان خودرو دارای مجموعه ای از نمره های مختلف انواع فولاد الیاژی است. انجمن آمریکایی تست مواد دارای مجموعه ای جداگانه ای از استانداردها است که آلیاژها را تعریف می کنند مانند فولاد A36، فولاد ساختاری رایج ترین در ایالات متحده. ورق st52، ورق ck45،ورق a285، ورق A283، ورق A516 70 gr، و انواع مختلف ورق آلیاژی که هر کدام بر اساس مولفه های خاص خود نام گذاری می شوند.

همچنین مجموعه ای از نمره های فولاد های الیاژی را تعریف می کنند که به طور گسترده در ژاپن و همچنین در کشورهای جهان سوم مورد استفاده قرار می گیرد.

فولاد آلیاژی

فولاد آلیاژی فولادی است که با عناصر مختلف در مقادیر مختلف بین ۱٪ و ۵۰٪ وزنش به منظور بهبود خواص مکانیکی آن با سایر عنصر ترکیب می شود.
فولادهای آلیاژی به دو دسته تقسیم می شوند: فولادهای آلیاژ پایین و فولادهای آلیاژ بالا.

بعضی تفاوت بین این دو دسته فولاد را در ۴٫۰٪ تعریف می کنند، در حالی که بعضی دیگر از متخصصان در ۸٫۰٪ تعریف می کنند. به طور معمول عبارت “فولاد آلیاژی” به فولادهای کم آلیاژ اشاره دارد.

بدیهی است هر فولاد یک آلیاژ است، اما همه فولادها “فولادهای آلیاژی” نامیده نمی شوند. ساده ترین فولاد آهن (Fe) آلیاژی با کربن (C) (حدود ۰٫۱٪ تا ۱٪ بسته به نوع ) است. با این حال، اصطلاح “فولاد آلیاژی” اصطلاح استانداردی است که اشاره به ترکیب آگاهانه فولاد با سایر عناصر آلیاژی به علاوه کربن دارد . آلیاژهای مشترک شامل منگنز (شایع ترین)، نیکل، کروم، مولیبدن، وانادیوم، سیلیکون و بور است. آلیاژهای رایج عبارتند از آلومینیوم، کبالت، مس، سریم، نایوبیوم، تیتانیوم، تنگستن، قلع، روی، سرب و زیرکونیم.

در زیر طیفی از خواص بهبود یافته در فولادهای آلیاژی (نسبت به فولادهای کربن) است:

• مقاومت
• سختی
• استحکام
• مقاومت در برابر سایش
• مقاومت در برابر خوردگی
• سختی پذیری

برای رسیدن به برخی از این خواص بهبود یافته، فلز ممکن است نیاز به حرارت دادن داشته باشد.

بعضی از قطعات ساخته شده با این مواد در کاربرد های متفاوتی ، مانند پره های توربین موتورهای جت، فضاپیما و راکتورهای هسته ای استفاده می شوند. به علت خواص فرومغناطیسی آهن، برخی از آلیاژهای فولادی کاربرد های مهمی را در بر می گیرند ، از جمله در موتورهای الکتریکی و ترانسفورماتورها.

تفاوت بین نورد سرد و گرم فولاد چیست؟

انواع مختلفی از فولاد وجود دارد، با اشکال ، گرید ها و مشخصات مختلف. یک تمایز کلیدی در میان محصولات فولادی پیش ساخته، تفاوت بین فولاد نورد گرم و نورد سرد است.

ممکن است واضح باشد اما برخی از انواع فولاد برای برنامه های خاص مناسب تر از دیگران هستند. که دانستن این نکته  می تواند به جلوگیری از هزینه های بیش از حد لازم در مواد اولیه کمک کند. همچنین می تواند زمان و پول را برای پردازش بیشتر صرفه جویی کند. به عبارت دیگر، درک تفاوت های بین فولاد نورد گرم و نورد سرد به طراحان و مهندسین در دستیابی به نتایج بهتر و بهترین قیمت ممکن کمک خواهد کرد .

تفاوت اصلی بین این دو نوع فولاد در فرایندشان است. همانطور که می توانید تصور کنید، “نورد گرم” به پردازش با حرارت انجام می شود. “نورد سرد” به فرآیندهای انجام شده در دمای اتاق یا نزدیک به آن اشاره دارد. اگرچه این تکنیکها عملکرد کلی و کاربردی را تحت تاثیر قرار می دهند، اما نباید با مشخصات رسمی و درجه بندی فولاد اشتباه گرفته شوند.

ادامه مطلب  

تفاوت بین نورد سرد و گرم فولاد چیست؟

انواع مختلفی از فولاد وجود دارد، با اشکال ، گرید ها و مشخصات مختلف. یک تمایز کلیدی در میان محصولات فولادی پیش ساخته، تفاوت بین فولاد نورد گرم و نورد سرد است.

ممکن است واضح باشد اما برخی از انواع فولاد برای برنامه های خاص مناسب تر از دیگران هستند. که دانستن این نکته  می تواند به جلوگیری از هزینه های بیش از حد لازم در مواد اولیه کمک کند. همچنین می تواند زمان و پول را برای پردازش بیشتر صرفه جویی کند. به عبارت دیگر، درک تفاوت های بین فولاد نورد گرم و نورد سرد به طراحان و مهندسین در دستیابی به نتایج بهتر و بهترین قیمت ممکن کمک خواهد کرد .

تفاوت اصلی بین این دو نوع فولاد در فرایندشان است. همانطور که می توانید تصور کنید، “نورد گرم” به پردازش با حرارت انجام می شود. “نورد سرد” به فرآیندهای انجام شده در دمای اتاق یا نزدیک به آن اشاره دارد. اگرچه این تکنیکها عملکرد کلی و کاربردی را تحت تاثیر قرار می دهند، اما نباید با مشخصات رسمی و درجه بندی فولاد اشتباه گرفته شوند.

ادامه مطلب